Voor wie niet weet wat Groundhog Day is; het is de naam van een film waarin de norse onsympathieke hoofdrolspeler (Bill Murray) dezelfde dag steeds weer opnieuw beleeft. Ik zag hem onlangs weer eens en vindt het nog steeds een meesterlijke film al is tie meer dan 25 jaar oud. Kijken dus als je hem nog nooit hebt gezien. (Een groundhog is overigens een bosmarmot, vandaar de foto.)
Het leven lijkt in deze coronatijd soms ook op een soort Groundhog Day; zeker ten tijde van de lockdown in het voorjaar en wie weet komt er weer zo’n periode aan waarin de dagen sterk op elkaar lijken. Eigenlijk is ons leven, corona of niet, voor een groot deel een aaneenschakeling van zich herhalende patronen. We doen veel dingen op de automatisch piloot en denken er niet bewust meer bij na. Op zich is dat niet verkeerd, je hersenen zijn ook zo geprogrammeerd. Komt iets herhaalt voor, dan ga je het als normaal ervaren en registreer je het niet meer bewust. Er zit uiteraard ook een keerzijde aan. Je kan hierdoor een vernauwd bewustzijn krijgen.
Uit onderzoek is gebleken dat degene die zijn/haar partner het beste kent niet de mensen zijn die elkaar al lange tijd kennen, maar juist de stellen die nog niet zo lang bij elkaar zijn. Als je kort bij elkaar bent, ben je elkaar nog aan het verkennen; je praat veel, over van alles en nog wat, bent oprecht geïnteresseerd en wil alles van de ander weten. Mensen die al een hele tijd bij elkaar zijn, denken de ander te kennen. Je hebt een beeld van iemand gevormd en blijft vanuit dat beeld naar de ander kijken. Mensen veranderen; krijgen andere denkbeelden, groeien in hun ontwikkeling, stellen wellicht normen en waarden bij. Als je partner dat niet ziet, kunnen er fricties ontstaan. Je voelt je niet (meer) gezien en jij ziet waarschijnlijk de ander ook niet helder. Je leeft immers met een oud beeld van elkaar, met aannames over de ander. Je ziet dat ook vaak terug in families. Bij familiebijeenkomsten schieten gezinsleden vaak in een bepaalde oude (kind)rol wat heel onaangenaam aan kan voelen. Je bent immers dat kind niet meer. Herken je deze patronen wellicht in je eigen leven?